Skuteczne leczenie cukrzycy i jej późnych powikłań przy udziale magnetostymulacji BEMER

A. Ohlenschläger - Euroinstytut Medycyny Bioenergetycznej

Cukrzyca jest przewlekłą chorobą polegającą na zaburzonej przemianie materii, zwłaszcza w zakresie węglowodanów z powodu względnego lub bezwzględnego braku insuliny. Trzustka produkuje w tych przypadkach za mało insuliny co uniemożliwia prawidłową regulację metabolizmu. W szczególnie niekorzystnym wypadku zupełnego braku hormonu nie jest możliwe właściwe wykorzystanie składników pokarmowych co prowadzi do utraty masy ciała, utraty płynów a nawet kwasicy.

Trzustka (pancreas) jest pojedynczym narządem o masie 70-100 g leżącym w jamie brzusznej w łuku dwunastnicy. Pełni ona kluczową rolę w procesach trawiennych białek, węglowodanów i tłuszczów. Tą czynność trzustki zwaną egzokrynną, gruczoł wywiera produkując soki trawienne (trzustkowe) w ilości 0,6 do 2 litrów na dobę. Sok trzustkowy zawiera dużą ilość enzymów trawiących przede wszystkim białka i tłuszcze. W regulacji poziomu cukru we krwi uczestniczą przede wszystkim tzw. wyspy trzustkowe, czyli skupienia drobnych komórek wewnątrzwydzielniczych (endokrynnych) rozrzucone w całym miąższu gruczołu. Mogą one wyprodukować 2 mg insuliny na dobę. Przeciwstawnie do insuliny działa glukagon również wydzielany przez wyspy trzustki (tzw. komórki ? ). Węglowodany zatem jako istotny materiał energetyczny mogą tylko za pośrednictwem insuliny wniknąć do wnętrza komórki a ma to zasadnicze znaczenie w przemianie materii. Niedobór insuliny wywołuje wzrost poziomu cukru we krwi i następnie ciężkie zaburzenia metabolizmu komórki. Hiper- glikemia (wzrost cukru we krwi) w układzie krążenia prowadzi do bezpośredniego uszkodzenia ściany naczyń, z upośledzeniem wiązania się hemoglobiny z tlenem i pogorszenia przepływu krwi. Zwiększa się przy tym ryzyko zatorowo -zakrzepowe. Im dłużej trwa cukrzyca i utrzymuje się zła kontrola glikemii tym większe jest też ryzyko późnych powikłań rozwijających się zwłaszcza w układzie krążenia. Z punktu widzenia obrazu klinicznego oraz sposobu leczenia, wyróżnia się 2 główne typy cukrzycy:
Cukrzyca typu I - postępujące uszkodzenie wysp trzustki prowadzące do całkowitego braku insuliny. Od początku konieczne jest stosowanie insuliny. Zwykle rozpoczyna się przed 40 r. życia. Istnieje predyspozycja genetyczna. Zasadniczym mechanizmem uszkodzenia narządu jest tzw. reakcja autoimmunologiczna (współudział wirusów, zanieczyszczenie środowiska). Rozpowszechnienie w RFN ok.150-200 tys. osób (w Polsce ok. 150 tys. przyp. tłum.)
Cukrzyca typu II - wrodzona lub nabyta zmieniona odpowiedz tkanek na endogenną (własną) insulinę, która w typowych przypadkach związana jest z nadwagą. Leczenie możliwe jest za pomocą różnych leków doustnych lub w ostateczności insuliny. Rozpowszechnienie w RFN około 5 ml. osób ! (w Polsce ok. 2 ml. przyp. tłum.)

Podstawową formą terapii w obu typach cukrzycy jest DIETA !

Gdy deficyt produkcji insuliny osiągnie 80% to u 30-50% pacjentów rozwijają się typowe objawy takie jak: zmęczenie, osłabienie, utrata wagi, kurcze łydek, świąd skóry, nadmierne pragnienie, znaczna utrata płynów oraz podatność na infekcje. Pomiędzy właściwym początkiem choroby a wystąpieniem typowych objawów mogą upływać tygodnie, miesiące a nawet lata tak, że ocena czynników predysponujących i regularna kontrola poziomu cukru we krwi jest uzasadniona. Im dłużej utrzymuje się podwyższony poziom glukozy tym większe jest ryzyko późnych powikłań decydujących o jakości życia i losie chorych na cukrzycę. Najważniejsze wśród nich i obarczone największą śmiertelnością są powikłania w obrębie układu krążenia.

Zasadniczo rozwijają się u osób z cukrzycą w czasowej zależności od poziomu uszkodzeń 2 rodzaje uszkodzeń naczyń tj. mikroangiopatia i makroangiopatia cukrzycowa.

Mikroangiopatia dotyczy trwałych zmian chorobowych w ścianach drobnych naczyń przede wszystkim w krążeniu włośniczkowym. Upośledzony przepływ krwi powoduje zaburzenia funkcji wrażliwych organów i prowadzi do ich nieodwracalnego z biegiem czasu uszkodzenia. Dotyczy to zwłaszcza naczyń siatkówki oka i nerek. Zmienione właściwości krwi wywołane hiperglikemią zwiększają znacznie ryzyko zakrzepów co jest szczególnie niebezpieczne. Mikroangiopatia jest odpowiedzialna za rozwój takich powikłań cukrzycy jak: uszkodzenie nerwów (polineuropatia), niewydolność serca (kardiopatia) oraz zespół tzw stopy cukrzycowej.

Makroangiopatia odpowiada głównie za stwardnienie (miażdżycę) dużych naczyń krwionośnych, co jest szczególnie widoczne i szybko postępujące w przypadku źle kontrolowanej cukrzycy. Zwiększa się aż 4-krotnie ryzyko takich powikłań jak: nadciśnienie tętnicze, zaburzenia gospodarki lipidowej (tłuszczowej) oraz otyłość. Typowymi obrazami chorobowymi są wówczas np.: choroba wieńcowa, miażdżyca naczyń mózgu z udarem włącznie czy też miażdżyca zarostowa tętnic kończyn dolnych (chromanie przestankowe). Ta ostatnia nazywana jest również chorobą wystaw sklepowych. Im większe upośledzenie przepływu krwi, tym krótsze odcinki może pokonać pacjent bez dokuczliwych kurczów i bólów łydek i stóp. Dochodzi przy tym z reguły do uczucia ciężkości kończyn. Dalszą konsekwencją choroby jest rozwinięcie się (głównie w ramach równolegle istniejącej polineuropatii) zaburzeń w wydzielaniu potu co łączy się z niebezpieczeństwem wysychania skóry i uszkadza ochronny naskórek. Ryzyko, że nawet drobne otarcie naskórka doprowadzą do źle gojących się owrzodzeń jest przy tym bardzo duża. Do tego dochodzą spaczenie czucia temperatury i dotyku co tylko zwiększa i tak już duże ryzyko urazu.

Średnica naczyń dotkniętych powikłaniami cukrzycy systematycznie zmniejsza się. Musi to pogarszać przepływ krwi i dopływ tlenu do tkanek. Upośledza to przemianę materii jeszcze bardziej a konsekwencjami tego są: osłabienie mięśni łuku stopy, zaburzenie statyki stopy oraz osłabienie wzrostu kości, odnowy naskórka i paznokci. Miejscowe obrzęki tkanek jako następstwo zmienionego przepływu krwi niszczą dodatkowo stopy. Zespół stopy cukrzycowej rozwija się latami przy źle kontrolowanym poziomie cukru we krwi, często jako następstwo złej diety co przy braku ruchu i znanych już czynnikach ryzyka oraz złej pielęgnacji stóp prowadzi do nieodwracalnych uszkodzeń. Niebezpieczeństwo lokalnego, całkowitego zamknięcia naczynia z obumarciem poszczególnych palców (martwica) jest u cukrzyków około 50 razy wyższe niż u zdrowych osób.

Z tego też powodu u co dziesiątego pacjenta trzeba dokonać amputacji palców, stopy lub nawet całej kończyny. Profilaktyczne środki mające na celu zmniejszenie liczby tych powikłań są zatem szczególnie ważne i wskazane.

Przy zastosowaniu systemu Bemer - 3000 można uzyskać następujące korzystne wpływy na przemianę materii u pacjentów z cukrzycą:
- stymulacja komórek beta wysp trzustkowych do spoczynkowego wydzielania insuliny, przy częściowo zachowanej jeszcze ich funkcji
- poprawa zużycia tlenu przez tkanki i normalizacja poziomu cukru we krwi (lepszy profil dobowy glukozy i możliwość zmniejszenia dawek leków)
- aktywacja miejscowych układów regulujących napięcie naczyń
- zwiększenie przepływu krwi i zmniejszenie ryzyka zakrzepów
- poprawa funkcji naczyń włosowatych i zmniejszenie ryzyka rozwoju mikro lub makroangiopatii
- działanie przeciw obrzękowe
- wzmocnienie systemu odpornościowego i ułatwienie gojenia się ran
- regulacja przemiany materii w nerwach i pozytywny wpływ w polineuropatii cukrzycowej
- wzmocnienie koordynacji psychowegetatywnej.

Proponowane sposoby stosowania systemu Bemer- 3000 w cukrzycy:

1) w przypadkach nie powikłanych

2) przy zaburzeniach przepływu krwi bez martwicy

3) przy zaburzeniach krążenia z obecnością martwicy (zgorzeli)

4) przy polineuropatii

Piśmiennictwo:

- Kafka, W.A., Extrem langsam und breitbanding gepulste elektromagnetische Felder niedriger Energie für den therapeutischen Einsatz, EMPHYSPACE REPORT 02.02.99
- Michaelis, H., Fachinformation BEMER 3000 -Therapie, ACADEMY for bioenergetics 5/99 Š AFB 08.Juni 99
Tłum. Dr M.Kazmirowicz

Po wszelkie informacje zadzwoń lub napisz:

Mariusz Ostachowski

Tel. stacjonarny: 058 5527530

Góra strony

• Naturalne witaminy i suplementy diety - B'nature
• Fale milimetrowe - Medycyna informacyjna
• Nadmorski Dwór - Apartamenty nad morzem - Gdańsk